بی‌خیال
🍃غصه‌ی چی را می‌خوری🍃

🌼🍃که چرا رفاه و ثروت بیشتری نداری؟این غصه خوردنت فایده‌ای هم دارد؟با همینی که داری دلخوش باش،آرام و صبور و پر تلاش که باشی،به بیشترش هم می‌رسی.

🌸🍃غصه می‌خوری که چرا مشکلات و گرفتاری‌ها سمت تو هجوم آورده‌اند؟ صبور باش و در همه حال به این فکر کن که اوضاع آنقدرها هم بد نیست،که می‌شد بدتر از این هم باشد

🌼🍃غصه می‌خوری که چرا آدم‌هایی که رویشان حساب می‌کردی،به اعتماد و احساست پشت پا زدند؟قحطی آدم است مگر؟صبور باش! آدم‌های بهتری را ملاقات خواهی‌کرد،دنیا پر است از آدم‌های خوبی که هنوز با آن‌ها ملاقات نکرده‌ای…

🌺بی‌خیال باش جانم،دنیا که با غصه خوردن من و تو تغییر نمی‌کند

🌼🍃چرخ گردون دارد بدون توقف می‌گردد، بالا دارد،پایین دارد،روزهای بد دارد و روزهای خوب،

✨درست می‌شود همه چیز به مرور،
✨غصه‌اش را نخور…

بـایـد غـدیـــــری شـویـم
قـبـل از مـحـرمـی شـدن
شـرط گـریـه بـرای حـسیـن عـلـیـه الـسـلام
یـــا عــلــی گـفـتــن اسـت…
هـر که را خـواهـنـد درحـشـمت سلیـمانـش کنند
بــایــد اول خـــاک پـــای شــاه مــردانــش کـنـنـد
عـیـد غـدیر مـبـارک . . .

راز خود را به کسی نگویید

🔺 در روایات به ما دستور داده‌اند که راز خود را به دیگری نگویید هرچند نزدیک‌ترین و دوست‌ترین افراد با شما باشد چون ممکن است آن دوستی دوام نکند و روزی به دشمنی بگراید و ایمانی که شخص را از رازت آگاه مکن مگر آنچه را که اگر دشمنت از آن خبردار شود ضرری برای تو نداشته باشد زیرا ممکن است دوستت روزی دشمنت شود و چه خوب سروده:

زنهار ممکن تکیه کلی بر یار
راز دل خود ز دوست پنهان میدار

روزی باشد که دوست دشمن گردد
برگردد و دشمنی کند آخر کار

بهترین آرایشها در زندگی:

حقیقت برای لب ها
بخشش برای چشمها
نیکوکاری برای دست ها
لبخند برای صورت
و عشق برای قلب است.

از آنها خوب استفاده کنید و به زندگی زیبایی ببخشید.

پسر جوانی بیمار شد. اشتهای او کور شد و از خوردن هر چیزی معده‌اش او را معذور داشت. حکیم به او عسل تجویز کرد.
جوان می‌ترسید باز از خوردن عسل دچار دل‌پیچه شود لذا نمی‌خورد. حکیم گفت: بخور و نترس که من کنار تو هستم. جوان خورد و بدون هیچ دردی معده‌اش عسل را پذیرفت.
حکیم گفت: می‌دانی چرا عسل را معده تو قبول کرد و پس نزد و زود هضم شد؟
جوان گفت: نمی‌دانم.
حکیم گفت: عسل تنها خوراکی در جهان طبیعت است که قبل از هضم کردن تو، یک‌بار در معده زنبور هضم شده است.
پس بدان که عسل غذای معده توست و سخن غذای روح توست. و اگر می‌خواهی حرف تو را بپذیرند و پس نزنند و زود هضم شود، سعی کن قبل سخن گفتن، سخنان خود را مانند زنبور که عسل را در معده‌اش هضم می‌کند، تو نیز در مغزت سبک سنگین و هضم کن سپس بر زبان بیاور!