?طمع، تمام دارایی‌ات را می‌برد

✍️پیرمردی جوانِ طمع‌کار خویش را نصیحت می‌کرد.

پیرمرد گفت:
ای پسر! این بوتۀ آفتاب‌گردان را به‌دقت نگاه کن. چون طبقش سنگین است، کمرش خم شده و به‌زودی از کمر خواهد شکست. اگر هم نشکند، قادر به پُرکردن دانه‌های خود نخواهد بود.

آن یکی آفتاب‌گردان را نگاه کن، چون طبقش سبک است، کمرش نخواهد شکست و دانه‌های خود پُر خواهد کرد.

بدان که طمع نیز چنین است. انسان طمع‌کار هرگز چنین نیست آنچه را که طمع کرده است از دست دهد، بلکه هرچه را که دارد هم می‌بازد و کمرش می‌شکند؛ و طمع همۀ دارایی انسان را چون سیلاب می‌برد.

✍️فردي چند گردو به بهلول داد و گفت :
بشکن وبخور وبراي من دعا کن.
بهلول گردوها را شکست و خورد اما دعا نکرد .
آن مرد گفت :
گردوها را مي خوري نوش جان ، ولي من صداي دعاي تو را نشنيدم..

بهلول گفت :
مطمئن باش اگر در راه خدا داده اي , خدا خودش صداي شکستن گردوها را شنيده است .

تو بندگي چو گدايان به شرط مزد مکن..
که خواجه خود روش بنده پروري داند

بسیاری از ما احساس می‌کنیم زیر فشار انتظارات خودمان خرد شده‌ایم. برای راضی نگه داشتن دائم همه، خود را از پا انداخته‌ایم. فکر و خیال اینکه نکند کسی را رنجانده باشیم خواب و خوراک را از ما گرفته است. از فرصت‌هایی که ما را از محدوده امنِ‌مان بیرون می‌کشند چشم‌پوشی می‌کنیم و به هر قیمتی از مقبول نبودن می‌پرهیزیم.

وقتش رسیده که دیگر نگذاریم ترس‌هایمان رویاهای ما را در خود غرق کنند، دنیایمان را محدود کنند و خوشبختی را از ما بگیرند.

با انتخاب شجاع بودن به‌جای بی‌نقص بودن، میتوانیم اعتماد به نفس خود را بیابیم و هرچیزی را که ناراضی‌مان می‌کند پشت سر بگذاریم و به دنبال چیزهایی باشیم که واقعا با شور و شوق میخواهیم.

کمال گرایی ممکن است ما را در مسیری قرار دهد که احساس امنیت کنیم، اما شجاعت ما را به راهی می‌برد که واقعا خواهانش هستیم.

به هر بهانه ای
دیگران رو از زندگیت حذف نکن!

خیلی وقتها
اگر خودمون در موقعیت دیگران باشیم؛
واکنش های غلطِ اونا، از ما هم سر خواهد زد.

راحت قضاوت نکن.

#استاد_شجاعی

✍️ از جر و بحث با فرد نادان بپرهیز

?روزی عالمی، شاگرد خود را در حال دست به یقه‌ شدن با یک نادان دید.

?به او گفت:
مدت‌ها به‌دنبال این سؤال بودم که چرا خداوند به هیچ پرنده‌ای شاخ نداده است؟

?سرانجام فهمیدم، چون پرنده در زمان برخورد با خطر می‌تواند پَر بکشد و پرواز کند، پس نیازی به شاخ در آفرینش او نبوده است.

?انسان نیز، زمانی که می‌تواند از جر و بحث با یک فرد نادان پَر بکشد و فرار کند، نباید بایستد و با او جر و بحث کند.

?بدان زمانی که پَر پرواز داری، نیازی به شاخ گاو نداری. این پَر پرواز را فقط علم به انسان می‌دهد و شاخ گاو را جهالت.