آیه روز:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَ رِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ (مائده / آیه 94)

? ترجمه:
اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد خدا شما را به چيزى از شكار كه در دسترس شما و نيزه ‏هاى شما باشد خواهد آزمود تا معلوم دارد چه كسى در نهان از او مى‏ ترسد پس هر كس بعد از آن تجاوز كند براى او عذابى دردناك خواهد بود.

در دسترس بودن حرام ، امتحان الهی؛ می گویند هنگامی که پیامبر صلی الله علیه و آله و یارانشان در حدیبیه در حال احرام بودند، در میان راه با حیوانات زیادی مواجه شدند، به طوری که می توانستند آن ها را با نیزه و حتی دست شکار کنند. این در حالی است که شکار بر فرد محرم حرام است. از تعبير آيه چنين استفاده مى‏شود كه مى‏ خواسته به عنوان يك پيش‏بينى مردم را از جريانى كه در پيش داشتند آگاه سازد ، و نيز معلوم مى‏شود كه وجود اين همه شكار در دسترس مردم آنجا يك امر بى‏سابقه بوده است ، و اين يك نوع آزمايش الهى براى مسلمانان محسوب مى‏شده ، مخصوصا با توجه به نيازى كه آنها به تهيه غذا از گوشت حيوانات داشته‏اند ، و با توجه به اينكه اين حيوانات به شكل وسوسه‏انگيزى در اطراف خيمه‏ ها و در گرداگرد آنها رفت و آمد داشته‏ اند، تحمل محروميت از چنين غذاى آماده آنهم در آن عصر و زمان و براى آن مردم مى‏توانست يك آزمايش بزرگ بوده باشد. بنابراین آیه تأکید می فرماید اين جريان براى آن بوده است كه افرادى كه از خدا با ايمان به غيب مى‏ترسند ، از ديگران شناخته شوند. و در پايان آيه كسانى را كه با اين حكم الهى (حرام بودن شکار در حالت احرام) مخالفت ورزند ، تهديد به عذاب دردناك كرده است.

#احکام ، #امتحان ، #شکار ، #احرام

آیه روز:

وَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ لَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ إِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ وَ إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ كَانَ اللَّهُ غَنِيًّا حَمِيدًا ( نساء / آیه 131)

? ترجمه:
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن خدا است و ما سفارش كرديم به كساني كه پيش از شما داراي كتاب آسماني بودند و همچنين به شما كه از (نافرماني) خدا بپرهيزيد و اگر كافر شويد (به خدا زياني نمي‏رسد زيرا) براي خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، و خداوند بينياز و شايسته ستايش است.

بی نیاز از اطاعت ما؛ خداوند در این آیه پس از اشاره به مالکیتش بر تمام هستی، از توصیه خود به یهود و نصارا مبنی بر رعایت تقوای الهی می گوید. سپس تذکر می دهد اجراى دستور تقوا به سود خود شما است ، و خدا نيازى به آن ندارد و اگر سرپيچى كنيد و راه طغيان و نافرمانى پيش گيريد، زيانى به خدا نمى رسد، آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن او است ، و او بى نياز و درخور ستايش است. یعنی خداوند از آنجایی که ذاتا غنی و بی نیاز است به تقوای و اطاعت ما نیاز ندارد. بلکه این ما هستیم که در مسیر سعادت نیازمند تقوای الهی خواهیم بود.

?

آیه روز:

و َإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِنْ وَرَائِي وَ كَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا ( مریم / آیه 5)

? ترجمه:
و من از بستگانم بعد از خودم بيمناكم (كه حق پاسداري از آئين تو را نگاه ندارند) و همسرم نازا است، تو به قدرتت جانشيني به من ببخش.

نعمتی به نام جانشین شایسته؛ این آیه به درخواستی که زکریا از خداوند دارد می پردازد. درخواست او از خدا بخشیدن جانشینی شایسته به او در زندگی است. زکریا حاجت خود را چنين شرح مى دهد: پروردگارا! من از بستگانم بعد از خودم بيمناكم (ممكن است دست به فساد بيالايند) و همسرم نازا است ، از نزد خودت ولى و جـانشينى به من ببخش. زکریا از این بیم داشت که اموال خود و همسرش به دست افراد ناصالح و فرصت طلب و زراندوز، يا فاسق و فاجر بيفتد و خود منشا فسادى در جامعه گردد.
لذا از پـروردگـار خـويـش تـقـاضـاى فـرزنـد صالحى كـرد تـا بـر ايـن اموال نظارت كند و آنها را در بهترين راه مصرف نماید.

? آیه روز :
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ (سبأ / آیه 34)

? ترجمه :
و ما در هیچ شهر و دیارى پیامبرى بیم‏ دهنده نفرستادیم مگر اینكه مترفین آنها (كه مست ناز و نعمت بودند) گفتند: «ما به آنچه فرستاده شده ‏اید كافریم!»

هشداری برای اشخاص مرفه ؛ به فرموده خدا قرآن افراد مرفه و برخوردار از نعمت ها در جوامع مختلف در صف اول تضعیف کنندگان دین و مخالفان تعالیم الهی انبیاء می باشند. در شرایطی که شایسته است این افراد شکرانه نعمت هایی را که در اختیار دارند از طریق دینداری به جای آورند.

? آیه روز:

فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ تَزَكَّى ( نازعات / آیه 18 )

? ترجمه:

{خطاب به موسی} به او {فرعون} بگو: آيا مي‏خواهي پاكيزه شوي؟

زبان خوش، حتی با فرعون؛ خداوند به موسی علیه السلام دستور می دهد که دعوت فرعون را با ملايم ترين و خيرخواهانه ترین تعبير انجام دهد و مى فرمايد: بـه او بـگـو: آيـا مـيـل دارى پـاك و پـاكـيـزه شـوى؟ اين تعبير اشاره لطيفى به اين حقيقت است كه رسالت انبيا براى پاكسازى انسانها و باز گرداندن طهارت فطرى نخستين به آنها است .
در ضمن نمى گويد: من تو را پاك كنم ، بلكه مى گويد: پاكى را پذيرا شوى! و اين نـشـان مـى دهـد كـه پـاك شـدن بـايـد بـه صـورت خـودجـوش بـاشـد نـه تحميل از برون.