زندگي کردن با مردم اين دنيا …
همچون دويدن در گله اسب است

تا مي تازي با تو مي تازند
زمين که خوردي،
آنهايي که جلوتر بودند…
هرگز براي تو به عقب
باز نمي گردند
و آنهايي که عقب بودند،
به داغ روزهايي که مي تاختي
تو را لگد مال خواهند کرد!
در عجبم از مردمي که بدنبال دنيايي
هستند که روز به روز از آن دورتر
مي شوند
وغافلند از آخرتي که روز به روز به آن
نزديکتر مي شوند..

راز زندگی این است که
بفهمیم هرروز
یک معجزه است…
شما همین یک زندگی را دارید
دیگرهرگز متولد نخواهید شد
پس تا میتوانی زندگی را زندگی کن…
و به خدا توکل

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍️"زخم زبان بدتر از زخم شمشیر است”

معانی و برداشت‌ها:

۱. زخمی که از شمشیر بر تن می‌نشیند، با گذشت زمان التیام می‌یابد؛
اما زخمی که از سخن نیش‌دار بر دل می‌نشیند، ممکن است هرگز فراموش نشود.

۲. این ضرب‌المثل یادآور این نکته است که اثر کلام می‌تواند عمیق‌تر از اثر عمل باشد و گاهی تا ابد در دل فرد باقی بماند.

۳. گاهی فردی از روی دلسوزی یا عصبانیت طعنه‌ای به دیگری می‌زند،
اما وقتی بخواهد دل‌جویی کند، طرف مقابل می‌گوید:
قحبج"زخم زبان از زخم شمشیر بدتر است”
چرا که زخم جسمی بهبود می‌یابد، ولی زخم دل، به‌سادگی درمان نمی‌شود.

۴. زبان انسان قدرتی دارد که می‌تواند تا آخر عمر، زخمی بر دل دیگری باقی بگذارد.

نتیجه:
بیاییم مراقب زبان و گفتارمان باشیم،
چرا که کلام ما می‌تواند مرهم باشد یا خنجری بر دل دیگران.
دل شکستن، شاید با یک جمله باشد، اما ترمیمش، گاهی یک عمر زمان می‌خواهد.

امت محمدی در هیچ حادثه‌ای ناامید نمیشود
اینکه پیغمبر میفرماید: اَفضَلُ اَعمالِ اُمَّتی اِنتِظارُ الفَرَج(۱)، ناظر به همه‌ی مشکلاتی است که برای زندگی انسان پیش می‌آید… انسان در مواجهه‌ی با این مشکلات نبایستی مأیوس بشود؛ باید بداند که فرج خواهد آمد… اینکه پیغمبر و ائمّه این جور فرمودند، معنایش این است که امّت  محمّدی (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، در هیچ حادثه‌ای از حوادث زندگی دچار یأس و نا‌امیدی نمیشوند و همیشه در همه حال انتظار فرج دارند

در نا امیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است

در میان تمام سر و صداهای رسانه ای
در کنار تمامی ظلم هایی ک در عالم صورت گرفته و ناحقی های صورت گرفته
همه معتقدیم که روزی مهدی موعود عج خواهد آمد و دنیا پر از عدل و داد خواهد شد
#پیامبر_برای_امروز
#پیامبر_رحمت

عفو و گذشت در سیره نبوی

🔸برای بیان شدّت «عفو» و «بخشندگی» پیامبر اکرم«ص» همین بس، که پس از فتح مكّه، یعنی بعد از آنکه هشتاد و چهار جنگ طاقت‌فرسا از سوی مشرکین به مسلمان‌ها تحمیل شد، نبیّ رحمت «ص»، تمام افراد تسلیم شده را بخشیدند. در آن زمان، مشرکین شکست خورده، به‌طور طبیعی منتظر وضع شدیدترینِ مجازات‌ها از سوی فاتح میدان، یعنی پیامبر اکرم«ص» بودند. آنها مقابل کعبه، اعلام حکم را انتظار می‌کشیدند و مثل بید به خود می‌لرزیدند.

🔸پیامبر گرامی«ص» امّا، در حالی که شادمان از خانۀ کعبه خارج شدند، حلقۀ درب کعبه را در دست گرفته، خطاب به اسیران فرمودند: من به شیوه برادرم یوسف«ع» نسبت به برادرانش، به شما می‏‌گویم: «لا تَثْریبَ عَلَیكُمُ الْیوْمَ» (1)؛ امروز سرزنشی بر شما نیست. سپس به آنها فرمودند: «فَاذْهَبُوا فَأَنْتُمُ‏ الطُّلَقَاءُ»؛ بروید که شما آزادشدگان هستید. (2)

🔹در اثر این عفو کریمانه، مردم فوج فوج و با اشتیاق به اسلام گرویدند. قرآن کریم در سورۀ «نصر» گرایش عمومی مردم به اسلام را توصیف کرده است:
🔹«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏، إِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ، وَ رَأَیتَ النَّاسَ یدْخُلُونَ فی‏ دینِ اللَّهِ أَفْواجاً، فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كانَ تَوَّاباً» (3)

پی نوشت:
1. یوسف، 92.
2. تاریخ ‏الیعقوبى، ج‏2، ص60؛ بحارالأنوار، ج21، ص132.
3. نصر، 1تا3.

📚 کتاب تجلیه اثر آیت‌الله العظمی مظاهری، ص 60.