سالروز میلاد با سعادت امام محمد تقی علیه السلام مبارک باد?

? آیه روز:

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ( انشراح / آیه 5)

? ترجمه:
بنابراين مسلما با سختي آساني است.

مژده ای برای گرفتاران؛ کسی که در کوران مشکلات و دشواری ها اسیر است، را چگونه می توان تسکین داد؟ مثلا جامعه فعلی خودمان، شرایط اقتصادی بد، بیماری واگیردار و خطرناک، رکود بازارها ناشی از همه گیری بیماری، خراب شدن تعطیلاتی که یکسال در انتظارش بودیم و … واقعا دشوار است. اما دشواری همیشه با جامعه بشری همراه بوده است. حتی با بندگان خوب خدا. حتی با پیامبر اسلام که بهترین بندگان خدا بود. آن زمان که دشواریها به طور ناامید کننده ای به اوج رسیده بود، خداوند بشارتی به او داد. بشارتی که در زندگی بارها تجربه اش کردیم ولی هربار فراموشش می کنیم. به یقین با هر سختی آسانی هست! نمی فرماید پس از هر سختی آسانی است، بلکه می فرماید همراه هر سختی آسانی است. یعنی آسانی اینقدر نزدیک و قطعی است که انگار همراه با سختی آمده است. این امر، سنت خدا است. پس ما هم این روزهای دشوار را به امید اتفاقات خوبی که انتظارمان را می کشند، سپری می کنیم.

و َمَا نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا و َأَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ( زخرف / آیه 48)

? ترجمه :
ما هيچ آيه (و معجزه‏ اي) به آنها نشان نمي‏داديم مگر اينكه از ديگري بزرگتر (و مهمتر) بود، و آنها را با مجازات هشدار داديم شايد بازگردند.

نشانه های پی در پی؛ نخستين برخورد همه طاغوتها در برابر رهبران راستين، جدى نگرفتن دعوت و دلائل آنها است. در این مواقع است که خداوند نشانه هایی را برای مردم می فرستد. در این آیه که مربوط به رویارویی با فرعون است، خداوند می فرماید نشانه هایی فرستادیم که یکی از یکی مهمتر بود. از معجزاتی مانند اژدها شدن عصا گرفته تا بلایای طبیعی مانند حمله ملخ ها و قورباغه ها. سپس خداوند فلسفه این عذاب ها را بیان می فرماید. اینکه مردم متوجه خدا بشوند و به سوی او بازگردند. برخی افراد از تعدد اتفاقات بزرگ در بازه زمانی کم تعجب می کنند، اما اتفاقات می تواند نشانه های پی در پی الهی باشد که سابقه هم داشته است. نشانه های پی درپی می تواند نشانه ای از اتمام حجتی مهم و گسترده از سوی خداوند با مردم باشد. باید به سوی خدا برگردیم.

نامه ای خیلی خیلی خیلی خیلی….. زیبا از سوی پروردگار به همه انسان ها…

سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد. که من نه تو را رها کرده‌ ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام…
( ضحی 1-2)

افسوس که هر کس را به ( سوی) تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی…
(یس 30)

و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگر آنکه از آن روی برگرداندی…
(انعام 4)

و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام…
(انبیا 87)

و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم شدی که گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری…
(یونس 24)

و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی توانستی و نمیتوانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری…
(حج 73)

پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرو رفتند و تمام
وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم میکنی؟ اما به من گمان بردی، چه گمان هایی…
( احزاب 10)

تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد، پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری. پس من به سوی تو بازگشتم، تا تو نیز به سوی من بازگردی، که من مهربانترینم در بازگشتن…
(توبه 118)

وقتی در تاریکی ها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من می‌مانی، تو را از اندوه رهانیدم، اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی…
(انعام 63-64)

این عادت دیرینه ات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی، و رویت را به سوی دیگری کردی و هر وقت سختی به تو رسید از من ناامید شده‌ای…
(اسرا 83)

آیا من برنداشتم از دوشت باری که می شکست پشتت را؟
(سوره شرح 2-3)

غیر از من، چه کسی برایت خدایی کرده است؟
(اعراف 59)

پس کجا می روی؟
(تکویر 26)

پس از این سخن، دیگر به کدام سخن می خواهی ایمان بیاوری؟
(مرسلات 50)

چه چیز جز بخشندگی ام باعث شد تا مرا که می بینی خودت را بگیری؟
(انفطار 6)

مرا به یاد می آوری؟ من همانم که بادها را می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن کنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده می کنم تا قطره ای باران از خلال آنها بیرون آید و به خواست من، به تو اصابت کند تا فقط لبخند بزنی، در حالی که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده بود…
(روم 48)

من همانم که می دانم در روز روحت، چه جراحتهایی بر میدارد و در شب روحت را در خواب به تمامی باز می ستانم، تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به زندگی بر می انگیزانم، و تا لحظه مرگت که به سویم بازگردی به این کار ادامه می دهم…
(انعام 60)

من همانم که وقتی می ترسی، به تو امنیت می‌دهم…
(قریش 3)

برگرد.. مطمئن برگرد، تا یک بار دیگر با هم باشیم…
(فجر 28-29)

تا یک بار دیگر دوست داشتن همدیگر را تجربه کنیم…
(مائده 54)

حواسمون به لحظات عمرمون هست⁉️

#نهج_البلاغه

?خدا شما را رحمت کند! پس بشتابید به سوی آباد کردن خانه هایی که شما را به آبادانی آن فرمان دادند ، و تشویقتان کرده ، به سوی آن دعوت کرده اند ، و با صبر و استقامت ، نعمت های خدا را بر خود تمام گردانید ، واز عصیان و نافرمانی کناره گیرید ،که فردا به امروز نزدیک است

وه! چگونه ساعت ها در روز، و روزها در ماه ،و ماه ها در سال ، و سال ها در عمر آدمی شتابان می گذرد ?!

? #خطبه ۱۸۸

? آیه روز:

فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ وَ إِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا وَ إِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ (شوری / آیه 48)

? ترجمه:
و اگر رویگردان شوند (غمگین مباش)، ما تو را حافظ آنان (و مامور اجبارشان) قرار نداده ‏ایم; وظیفه تو تنها ابلاغ رسالت است! و هنگامى كه ما رحمتى از سوى خود به انسان بچشانیم به آن دلخوش مى‏ شود، و اگر بلایى بخاطر اعمالى كه انجام داده‏ اند به آنها رسد (به كفران مى‏ پردازند)، چرا كه انسان بسیار كفران‏ كننده است!

اگر رویگردان شوند (غمگین مباش)، ما تو را حافظ آنان (و مامور اجبارشان) قرار نداده ‏ایم; وظیفه تو تنها ابلاغ رسالت است! و هنگامى كه ما رحمتى از سوى خود به انسان بچشانیم به آن دلخوش مى‏ شود، و اگر بلایى بخاطر اعمالى كه انجام داده‏ اند به آنها رسد (به كفران مى‏ پردازند)، چرا كه انسان بسیار كفران‏ كننده است!

اسباب هدايت از نظر (تشريع ) دعوت رسولان خدا، و از نظر (تكوين ) گاه نعمت و گاه مصيبت است ، اما در برخی انسان های كوردل بيخبر هيچ يك از اين امور مؤثر نمى افتد، خداوند در این آیه ضمن گلایه از این گونه افراد به پیامبر دلداری می دهد که مقصر این وضعیت آنها هستند تو نيستى، تو وظيفه ابلاغ را انجام داده اى. در واقع چنین افرادی را نه نعمتهاى الهى از طريق انگيزه شكر منعم او را بيدار و به شكرگزارى و معرفت و اطاعت او وا مي دارد، نه مجازاتها و عذابهائى كه به خاطر گناهان دامنگيرش مى شود او را از خواب غفلت بيدار مى كند، و نه دعوت پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) در او اثر مى گذارد. در واقع درست این است که نوسانات زندگی انسان را به خدا نزدیک کند، نه اینکه اتفاقات خوب زندگی سرمستش کند و اتفاقات بد او را به خداوند بدبین! بلکه اتفاقات خوب او را به موضع شکرگزاری ببرد و اتفاقات بد او را به موضع استغفار و درخواست و دعا.