إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ (فاطر / آیه 6)

? ترجمه:
البته شیطان دشمن شماست. پس او را دشمن بدانید؛ او فقط حزبش را به این دعوت می کند که اهل آتش سوزان (جهنم) باشند.

دشمن آشتی ناپذیر؛ خداوند در این آیه به مومنان تذکر می دهد که شیطان دشمن شما است، پس با او مانند دشمن برخورد کنید! این تذکر به این دلیل است که کسی فکر نکند که دشمنی شیطان موقت و یا قابل مصالحه و مذاکره است. یعنی اگر انسان لحظه ای به این بیندیشد که شیطان آنقدرها هم بد نیست، همان لحظه، لحظه تسلط شیطان به او تبدیل شدنش به حزب شیطان است و شیطان حزبش زا به جهنم رهنمون می سازد! آیا این تذکر لازم است؟ بله چون شیطان همیشه مطابق نفس ما و دلخواه ما وسوسه مان می کند و خودش را خیرخواه ما جا می زند. آن قدر این کارش را استادانه انجام می دهد که مقدس ترین و با تقواترین افراد هم فریبش را می خورند. از دلایل جدی بودن این مسئله این است که با وجودی که انسان به خودی خود از رذایل اخلاقی بدش می آید، امروز در جهان گروهی از انسان ها اصولا شیطان پرستند. آن ها از هیچ رذایلی فرو گذار نمی کنند تا دل شیطان را به دست بیاورند. آن ها شیطان را دوست خود می گیرند و شیطان هم با سرعت تمام آن ها را به سوی جهنم سوق می دهد!