و َمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ و َمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ (توبه / آیه 101)

? ترجمه:
و از (ميان) اعراب باديه نشيني كه اطراف شما هستند جمعي از منافقانند و از اهل (خود) مدينه (نيز) گروهي سخت به نفاق پاي بندند كه آنها را نمي‏شناسي و ما آنها را مي‏شناسيم، به زودي آنها را دوباره مجازات مي ‏كنيم (مجازاتي به وسيله رسوائي اجتماعي، و مجازاتي به هنگام مرگ) سپس به سوي مجازات بزرگي (در قيامت) فرستاده مي ‏شوند.

عذاب دوگانه منافقان در دنیا؛ این آیه چند نکته دارد، یکی تاکید بر اینکه نفاق هم درون مدینه و هم در میان بادیه نشین ها وجود داشت. دوم منافقان آن قدر در نفاق خود پیش رفته بودند که پیامبر هم آن ها را تشخیص نمی داد. سوم عذاب دوگانه آن ها در دنیا پیش از عذاب شدید قیامت است. به عقیده برخی مفسران یک عذاب همان رسوا کردن آن ها بی حیثیت شدن در اجتماع بود (توسط خداوند) و دیگری عذاب آن ها در لحظه مرگ.