عذر بدتر از گناه
آیه روز:
وَ يَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ (صافات / آیه 36)
? ترجمه:
و پيوسته ميگفتند: آيا ما خدايان خود را به خاطر شاعر ديوانه اي رها كنيم؟!
عذر بدتر از گناه ؛ آیه امروز، جمله ای از زبان مشرکان است که وقتی از آنها می پرسیدی که چرا دست از شرک بر نمی دارید، بر زبان می راندند: ” آيا ما معبودها و بتهاى خود را به خاطر شاعر ديوانه اى رها كنيم ؟!” آن ها پیامبر را شاعر و دیوانه می نامیدند. شاعرش مى ناميدند چون سخنانش آنچنان در دلها نفوذ داشت و عواطف انسانها را همراه خود مى برد كه گوئى موزون ترين اشعار را مى سرايد، در حالى كه گفتارش ابدا شعر نبود و مجنونش مى خواندند به خاطر اينكه رنگ محيط بخود نمی گرفت ، و در برابر عقايد خرافى انبوه متعصبان لجوج ايستاده بود كارى كه از نظر توده هاى گمراه يك نوع انتحار و خودكشى جنون آميز است. البته عامل اصلی این توهین ها این بود که نمی خواستند از معبودهایشان دست بکشند. پس ساده ترین راه زیر سوال بردن شخصیت پیامبر بود. امروز هم همین است. عده ای را که هشتگ سازی هایی ضد اسلام و مسلمان بودن می کنند، را اگر بررسی کنی می بینی که علائقی دارند که بنده آن شدند. از رذایل اخلاقی گرفته تا خواسته های سخیف سیاسی. علائقی که برای آن ها مانند معبود است ، ولی با مسلمانی جور در نمی آید. پس اصل مسلمانی را کنار می گذارند و برای توجیهش، شخصیت پیامبر را در سخنان و نوشته هایشان با تهمت های واهی زیر سوال می برند. پس خط همان خط است و نشان همان نشان ….
#شرک ، #نبوت ، #معبود ، #تهمت ، #شاعر ، #مجنون