بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ و َشِقَاقٍ (ص / آیه 2)

? ترجمه:
ولي كافران گرفتار غرور و اختلافند.

غرور و تکبر کافران؛ آیه به پیامبر تذکر می دهد که اگـر مـى بـيـنـى آنـهـا در بـرابـر ايـن آيات روشنگر و قرآن بيدار كـنـنده تسليم نمى شوند نه به خاطر اين است كه پرده اى بر اين كلام حق افتاده بـلكـه كافران گرفتار تكبر و غرورى هـسـتند كـه آنها را از قبول حق باز داشته ، و عداوت و عصيانى كه مانع پذیرش دعوت تو توسط آنان می شود. قرآن در اينجا مساءله نفوذناپذيرى و كبر و غرور و پيمودن راه جدائى و شكاف و تفرقه را عـامـل بدبختى كفار شمرده ، آرى اينها صفات زشت و شومى است كه روى چشم و گوش انسان پرده مى افكند، و حس تشخيص را از انسان مى گيرد، و چه دردناك است كه چشم باز باشد و گوش باز اما آدمى كور باشد و كر !