فطرت و نوری در تاریکی؛
? آیه روز:
قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَ خُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (انعام / آیه 63)
? ترجمه:
بگو چه كسي شما را از تاريكيهاي خشكي و دريا رهائي ميبخشد؟ در حالي كه او را آشكارا و در پنهاني ميخوانيد (و ميگوئيد): اگر از اين (خطرات و ظلمتها) ما را رهائي بخشيدي از شكرگزاران خواهيم بود.
فطرت و نوری در تاریکی؛ خدا به پيامبر دستور مى دهد به آنها اين چنين بگويد: چه كسى شما را از تاريكي هاى بر و بحر رهائى مى بخشد؟! ظلمت و تاريكى ذاتا هولناك و توهم انگيز است. اگر اين تاريكى با حوادث وحشتناك واقعى آميخته شود، وحشت آن به مراتب بيش از مشكلاتى است كه به هنگام روز پديد مى آيد، در چنين لحظاتى است كه نور تابناكى كه در اعماق جان انسان مى درخشد و او را به سوى کسی مى خواند كه تنها او است كه مى تواند چنین مشكلاتى را حل كند. اينگونه حالات دريچه هائى هستند به جهان توحيد و خداشناسى . در چنين حالى شما از لطف بى پايان او استمداد مى كنيد گاهى آشكارا و با پنهانى در درون دل و جان او را مى خوانيد كه اگر ما را از كام خطر بره اند به طور قطع شكر نعمتهاى او را انجام خواهيم داد و جز به او دل نخواهيم بست. این همان رسیدن به خدا از طریق فطرت است.
⬅️تکمله : البته كه تاريكى گاهى جنبه حسى دارد و گاهى جنبه معنوى ، ظلمت حسى آن است كه نور به كلى قطع شود يا آنچنان ضعيف شود كه انسان جائى را نبيند يا به زحمت ببيند، و ظلمت معنوى همان مشكلات و گرفتاريها و پريشانيهائى است كه عاقبت آنها تاريك و ناپيدا است . مانند جهل ، هرج و مرج اجتماعى و اقتصادى و نابسامانيهاى فكرى و انحرافات آلودگيهاى اخلاقى كه عواقب شوم آنها قابل پيش بينى نيست. راه نجات از تاریکی و وحشت آن ، چه حسی باشد و چه معنوی، خواندن خدا است.