وَ السَّمَاءَ رَفَعَهَا وَ وَضَعَ الْمِيزَانَ  (الرحمن / آیه 7)

? ترجمه :
 آسمان را برافراشت و ميزان و قانون (در آن) گذاشت.

آیه مربوط به ابتدای سوره الرحمن است، جایی که خداوند یک به یک نعمت هایش را می شمارد و یاد آوری می کند. در این آیه از نعمت آسمان سخن می گوید. (آسمان ) در اين آيه خواه به معنى (جهت بالا) باشد يا (كواكب آسمانى ) و يا (جو زمین ) هر كدام باشد موهبتى است بزرگ و نعمتی است بى نظیر، چرا كه بدون آن زندگى كردن براى انسان محال است. آرى نور و روشنایی كه مايه گرما و هدايت و حيات و حركت است از سوى آسمان مى آيد، باران از طريق آسمان مى بارد، و … اما نعمت بعدی ذکر شده در آیه میزان است. به معنی هر گونه وسیله سنجش است ، سنجش حق از باطل ، سنجش عدالت از ظـلم و ستم ، و سنجش ارزش ها و سنجش حقوق انسانها در مراحل و مسيرهاى مختلف اجتماعى . پس هر قانون تشریعی و تکوینی الهی می تواند میزان باشد. قرآن می تواند میزان باشد. یا می توان به عنوان مصادق میزان به عدل اشاره کرد. اما اگر بخواهیم که میزان ما در زندگی جزئیات زندگی ما را هم دربر بگیرد چه؟ اینجا است که برخی روایت به کمک ما می آیند که امام علی علیه السلام (و دیگر امامان معصوم ) میزان است. امام در دنیا میزان است، چون الگوی تمام و کمال انسانی برای ما است. جزئیات زندگی اش برایمان حجت است. برخاستنش و نشستنش، خوردنش و خوابیدنش. چه نعمتی بالاتر از این که خدا در جزئیات زندگی ما را هدایت کرده است. در آخرت هم میزان است، چون اعمال انسان ها با نحوه عملکرد ایشان سنجیده می شود و قضاوت خواهد شد.