وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ (مدثر / آیه 4)

? ترجمه:

و منت مگذار، و فزوني مطلب.

نهی از منت گذاشتن؛ خداوند در این آیه از منت گذاشتن نهی می کند. این مفهوم کلی است و هر گونه منت گذاشتن بر خالق و مخلوق را شامل می شود. انسان هرگز نباید بر پروردگار منت بگذارد که برای او جهاد و تلاش می کند. بلکه باید شکرگزار باشد که خداوند توفیق عبادت و اطاعت را به او داده است. همچنین انسان نباید خدمات خود را به خلق زیاد بشمارد و در نتیجه بر سر آنان منت بگذارد. چرا که منت گذاشتن اعمال نیک را باطل و بی اثر می کند.