. در قرآن كريم از مواد غذايى مختلفى نام برده شده است اما تنها در مورد عسل است تعبیر «شفا» به کار برده است..
قال اللّه تعالى: «وَ أَوْحی رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُونَ ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فِيهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ‏.«1» «و پروردگار تو به زنبور عسل وحى(الهام غريزى) نمود كه از كوهها و ثمرات گلها بخور و راههايى را كه پروردگارت براى تو تعيين كرده است به راحتى بپيما؛ از درون شكم آنها نوشيدنى با رنگ‏ هاى مختلف خارج می شود. كه در آن شفا براى مردم است.»

نكات تفسيرى

وحى در اينجا با توجه  به معنای(اشاره مخفى سريع) آمده است (يعنى وحى اصطلاحى كه توسط جبرئيل بر پيامبران نازل می شود، مقصود نيست  واما خاصیت های عسل:

1.خاصيت ضد ميكروبى و ضد عفونى عسل:

ميكروب‏هايى كه عامل بيمارى انسانها هستند قادر به ادامه حيات در عسل نيستند و عملا عسل آنها را از بين خواهد برد.

2. درمان سل و بيماری هاى تنفسى:

 * در بيمارى سل: عسل تأثير مفيدى بر بيمارى سل دارد و شايد اين تأثير به این دلیل که عسل مقاومت بدن را در مقابل التهاب سلى افزايش می دهد مفید باشد . *

سياه سرفه و التهاب حنجره و گلو: از بيماری هايى هستند كه عسل در بهبودى آنها بسيار مؤثر است.

* التهاب ريه: مصرف عسل در التهاب ريه و برطرف كردن سرفه سودمند است* در بيماری هاى آسم و ذات الرية، عسل به صورت شربت به همراه كلرور كلسيم و محلول ديمدرول مصرف می شود.

«پژوهشى در اعجاز علمى قرآن»، ص 406-417