آیه روز:

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ و َالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ (انفال / آیه 36)

? ترجمه:

آنها كه كافر شدند اموالشان را براي بازداشتن مردم از راه خدا انفاق مي‏ كنند، آنها اين اموال را (كه براي بدست آوردن آن زحمت كشيده‏ اند در اين راه) انفاق مي ‏نمايند اما مايه حسرت و اندوهشان خواهد شد و سپس ‍ شكست خواهند خورد. و (در جهان ديگر اين) كافران همگي به سوي دوزخ مي‏ روند.

حسرتی برای پول هایی که خرج کردند؛ بعضی معتقدند آیه درباره مردم مکه است و پولهایی که برای کمک به مشرکان در جنگ بدر هزینه کردند. هزینه هایی که پس از شکست در جنگ بدر مایه حسرت آن ها شد. شان نزول آيه هر چه باشد مفهوم آيه يك مفهوم جامع است كه تمام كمك هاى مالى دشمنان حق و عدالت را براى پيشرفت مقاصد شومشان در بر مى ‏گيرد. آن ها نه تنها در زندگى اين جهان گرفتار حسرت و شكست مى ‏شوند بلكه در سراى ديگر به سوى دوزخ مى ‏روند. این آیه در جهان امروز ما نيز نمونه ‏هاى فراوانى دارد، نيروهاى اهريمنى استعمار ، و طرفداران ظلم و فساد و ستمگرى، و حاميان مذاهب خرافى و باطل، سرمايه ‏هاى كلانى براى پيشبرد اهدافشان و باز داشتن انسان‏ها از راه حق به اشكال مختلفى مصرف مى ‏كنند، گاهى در لباس مزدوران جنگى، و زمانى در شكل كمك‏هاى ظاهرا انسانى، مانند ساختن بيمارستانها، و زمان ديگرى به شكل كمك‏هاى فرهنگى و مانند آن، اما ماهيت و هدف نهائى همه يكى است و آن توسعه استعمار و ظلم و ستم است. اما سرانجام این هزینه کردن ها همانطور که خدا می فرماید نرسیدن به اهداف و حسرت برایشان خواهد بود.