وَ الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (شوری / آیه 38)

? ترجمه:
و آنها كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده، و نماز را برپا داشته، و كارهايشان به طريق مشورت در ميان آنها صورت مي‏گيرد، و از آنچه به آنها روزي داده‏ ايم انفاق مي‏كنند.

در ستایش مشورت؛ در این آیات خدا صفت هایی از مومنان اهل توکل را بیان می فرماید. در آيه مورد بحث سخن از بازسازى وجود در جنبه هاى مختلف است كه از همه مهمتر اجابت دعوت پروردگار و تسليم در برابر فرمان او است. مطلبى كه همه نيكيها و خوبيها و اطاعت اوامر الهى در آن جمع است . در ادامه چند موضوع مهم را به دنبال آن يادآور مى شود كه مهمترين آنها (نماز) است، نمازى كه ستون دين و پيوند خلق و خالق است . بعد از آن مهمترين مساءله اجتماعى همان اصل شورى است كه بدون آن همه كارها ناقص است ، يك انسان هر قدر از نظر فكرى نيرومند باشد نسبت به مسائل مختلف تنها از يك يا چند بعد مى نگرد، و لذا ابعاد ديگر بر او مجهول مى ماند، اما هنگامى كه مسائل در شورى مطرح گردد و عقلها و تجارب و ديدگاههاى مختلف به كمك هم بشتابند مسائل كاملا پخته و كم عيب و نقص مى گردد، و از لغزش دورتر است . در آخر هم مسئله انفاق به عنوان نماد ارتباط صحیح با خلق به عنوان ویژگی دیگر اهل ایمان بیان می شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

??سالروز پیروزی انقلاب اسلامی گرامی باد??

فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ * وَ كُنُوزٍ وَ مَقَامٍ كَرِيمٍ * كَذَلِكَ وَ أَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (شعراء / آیات 57 تا 59)

? ترجمه:
(سرانجام فرعونیان مغلوب شدند،) و ما آنها را از باغها و چشمه‏ها بیرون راندیم، * و از گنجها و قصرهاى مجلل! * (آرى،) اینچنین كردیم! و بنى اسرائیل را وارث آنها ساختیم!

اراده الهی در حوادث ؛ یک تفاوت بزرگ فرهنگ تحریف یافته یهود با مسلمانان این است که یهودیان خدا را پادشاه بازنشسته می دانند که جهان را آفریده است ولی الان دیگر اقدامی نمی کند و کار دست انسان ها است. اما در اسلام ما همه چیز را ناشی از اراده الهی می دانیم و البته با حساب. هیچ چیز اتفاقی و خارج از اراده الهی و سنت های او نیست. از افتادن برگی از درخت گرفته تا تغییرات سیاسی بزرگ. در این آیات خداوند خارج کردن فرعون و فرعونیان را از کاخ هایشان و زمین های حاصلخیزشان و تصاحب بدون دردسر آن ها توسط بنی اسرائیل را (در جریان جدال موسی علیه السلام و فرعون) به خود نسبت می دهد. سنت و قانون خداوند این است که اگر کسانی مانند فرعون عمل کنند، نعمت ها از دستشان خارج می شود و به دیگران می رسد و اگر کسانی مانند بنی اسرائیل از جان و مال خود برای مقابله با ظالم مایه بگذارند، خداوند آن ها را بر ظالم مسلط می کند. حتی اگر در برابر ظالم تا دندان مسلح دست خالی باشند.

و َمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَ أَهْلُهَا مُصْلِحُونَ (هود / آیه 117)

? ترجمه:
و چنين نبود كه پروردگارت آباديها را به ظلم و ستم نابود كند در حالي كه اهلش در صدد اصلاح بوده باشند.

چه چیز جامعه را از عذاب خداوند می رهاند؛ در هر جامعه اى معمولا ظلم و فسادى وجود دارد، اما مهم اين است كه مردم احساس كنند كـه ظـلم و فـسـادى هست و در طريق اصلاح و رفع آن باشند و با چنين احساس و گام برداشتن در راه اصـلاح، خداوند بـه آنـان مـهـلت مى دهد و قانون آفـرينش بـراى آنها حق حيات قائل است. این مضمون آیه امروز است و تاکیدی است بر نقش امر به معروف و نهی از منکر در بقای جامعه و برگرداندن عذاب الهی از آن. دلیلش هم این است که همين كه جامعه بى تفاوت شد و فساد و ظلم به سرعت همه جا را می گیرد. آنگاه است كه ديگر در سنت آفرينش حق حياتى براى آنها وجود ندارد و خداوند جامعه را عذاب می کند.

‍وقتی نانوا خمیر نان سنگک را پهن میکند…
و درون تنور میگذارد را دیدی که چه اتفاقی می افتد؟

خمیر به سنگها می چسبد…
اما نان هر چه پخته تر می شود،
از سنگها جدا میشود!!

حکایت آدم‌ها همین است…
سختی های دنیا ، حرارت تنور است…
و این سختی هاست که انسان را پخته تر می کنند…

و هر چه انسان پخته تر میشود
سنگ کمتری بخود می گیرد…
سنگها تعلقات دنیایی هستند…
ماشین من.. خانه من..من.. من !!

آنوقت که قرار است نان را از تنور
خارج کنند سنگها را از آن می گیرند!!
خوشا بحال آنکه در تنور دنیا
آنقدر پخته میشود…

که به هیچ سنگی نمی چسبد!!
ما در زندگی به چه چسبیده ایم ؟
سنگ ما کدام است ؟??

إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ (فاطر / آیه 29)

? ترجمه:
كساني كه كتاب الهي را تلاوت مي‏كنند و نماز را بر پا مي‏دارند و از آنچه به آنها روزي داده‏ ايم پنهان و آشكار انفاق مي‏كنند، تجارت (پر سودي) را اميد دارند كه نابودي و كساد در آن نيست.

 تجارت پر سود با پروردگار؛ خداوند در این آیه انجام تجارت پر سود با خودش را به انسان ها آموزش می دهد. آن چه که انسان باید برای این تجارت بیاورد تلاوت قرآن، نماز و انفاق است و آنچه خدا می آورد، فضل و رحمت بی حساب و اندازه. (تلاوت ) در اينجا به معنى قرائت سرسرى و خالى از تفكر و انديشه نيست ، خواندنى است كه سرچشمه فكر باشد، فكرى كه سرچشمه عمل صالح گردد، عملى كه از يكسو انسان را به خدا پيوند دهد كه مظهر آن نماز است ، و از سوى ديگر به خلق خدا ارتباط دهد كه مظهر آن انفاق است، انفاق از تمام آنچه خدا به انسان داده، از علمش، از مال و ثروت و نفوذش از فكر نيرومندش از اخلاق و تجربياتش، و خلاصه از تمام مواهب خدادادى .