وَ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ * فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (شعراء / آیات 5 و 6)

? ترجمه:
و هر ذكر تازه‏ اي از سوي خداوند رحمان براي آنها بيايد از آن اعراض مي‏كنند. * آنها تكذيب كردند، اما به زودي اخبار آنچه را به استهزاء مي‏گرفتند به آنان مي‏رسد (و از مجازاتش با خبر خواهند شد).

از رویگردانی تا مسخره کردن؛ همانطور که در حدیث داریم، احوال معنوی انسان هرگز ثابت نیست. دائم در حال تغییر است یا به سوی خدا پیش می رود و یا از خدا دور می شود. در این آیات خداوند سخن از کافران می گوید. سخنی که این مسئله را تأیید می کند. اینکه آن ها در برابر دعوت به سوی خدا، ابتدا رویگردان می شوند. یعنی بی محلی می کنند. اما این آغاز کار است پس از مدتی همانطور که آیه می فرماید روی به تکذیب می آورند و بر علیه دین تبلیغ می کنند و آن قدر در این باطل خود پیشرفت می کنند که لب به مسخره کردن می گشایند. خداوند هم در این آیه آن ها را تهدید می کند به كيفرهاى سختى كه در اين جهان و جهان ديگر دامنگير آنها مى شود. این نکته بسیار جالب است و در اطراف خودمان هم زیاد دیدیم افرادی که زمانی متدین بودند، بعد به دین بی توجه شدند و الان در موضع مسخره کنندگان دینداران هستند. خداوند عاقبت همه ما را به خیر کند!