أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا و َلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ و َلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ و َلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً و َاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (توبه / آیه 16)

? ترجمه:
آيا گمان كرديد كه (به حال خود) رها مي‏شويد در حالي كه هنوز آنها كه از شما جهاد كردند و غير از خدا و رسولش را محرم اسرار خويش ‍ انتخاب ننمودند (از ديگران) مشخص نشده‏ اند (بايد آزمون شويد و صفوف از هم جدا شود) و خداوند به آنچه عمل مي‏كنيد آگاه است.

با بیگانه همراز نشوید؛ خدا در این آیه بار دیگر بر انجام امتحان جهت روشن شدن عیار ایمان افراد تاکید می فرماید. سپس به دو ملاک قبولی اشاره می کند. نخست جهاد در راه خدا، دوم ترك هر گونه رابطه و همكارى با منافقان و دشمنان، كه اولى دشمنان خارجى را بيرون مى راند و دومى دشمنان داخلى و خارجی را. (ولیجه) به كسى گفته مى شود كه محرم اسرار و گرداننده كارهاى انسان است. پس اینکه انسان با مخالفان دین خدا چه داخلی باشد و چه خارجی هایی که از در دوستی در می آیند، همراز نشود و به ایشان اعتماد نکند، اهمیتی هم تراز با جهاد در راه خدا دارد و شرط موفقیت در امتحان ایمان است.