وَ كَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَ أَنْشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ (انبیاء / آیه 11)

? ترجمه:
چه بسيار مناطق آباد ستمگري را كه ما درهم شكستيم و بعد از آنها قوم ديگري روي كار آورديم.

تهدیدهای خداوند را باید جدی گرفت؛ باید توچه داشت ، معمولا کسانی که مخاطب عتاب پیامبران بودند، با توجه به مهلت هایی که خداوند در طول زندگی شان به آن ها داده بود، وعده های پیامبران به عذاب الهی را جدی نمی گرفتند. این در حالی است که تاریخ سرشار از سرگشت اقوامی است که در اوج قدرت و هیبت به وسله چیزی که فکرش را نمی کردند گرفتار و یا حتی نابود شدند. این حقیقتی است که قرآن در آیات مختلفی آن را یادآوری می کند و آن نابودی ها را به ارائه الهی مرتبط می نماید. امروز هم همین طور است. منتها برخی از نابودی ها تدریجی و پنهان رخ می دهد. اینچنین است که انسانی که در عذاب الهی غرق است و دست و پا می زند، متوجه آن نیست و این هم بدبختی دیگری برای انسان های شقی این دوره و زمانه است.