وَ لَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (انعام / آیه 7)

? ترجمه:
و اگر نامه اي بر روي صفحه اي بر آنها نازل كنيم و (علاوه بر ديدن) آن را با دستهاي خود لمس كنند باز كافران ميگويند اين چيزي جز يك سحر آشكار نیست

بی نهایت لجوج؛ وقتی بی نهایت نشانه برای ایمان آوردن باشد، پس چگونه است که فرد ایمان نمی آورد؟ ساده است. چون فرد هم بی نهایت لجوج است. مثلا کافران همیشه به پیامبر می گفتند، از خدا بخواه که کتابی را با 4 فرشته نازل کند تا ما بپذیریم که از جانب خدا است. خداوند در این آیه می فرماید که عمل به این خواسته هم نتیجه ای نخواهد داشت. چون اگر همانطور كه آنها تقاضا كردند، نوشته اى بر صفحه اى از كاغذ و مانند آن بر تو نازل كنيم ، و علاوه بر مشاهده كردن ، با دست خود نيز آن را لمس كنند باز مى گويند: اين يك سحر آشكار است ! يعنى دائره لجاجت آنها تا حدى توسعه يافته كه روشنترين محسوسات را يعنى آنچه با مشاهده و لمس درك مي شود، انكار مي كنند و به بهانه سحر از تسليم شدن در برابر آن سر باز مى زنند، در حالى كه در زندگى روزانه خود براى اثبات واقعيتها به يك دهم از اين نشانه ها نيز قناعت مي كنند و آن را قطعى و مسلم مي دانند! و اين نيست مگر به خاطر خودخواهى و تكبر و لجاجت سختى كه بر روح آنها سايه افكنده است.