أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ و َمَمَاتُهُمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (جاثیه / آیه 21)

? ترجمه:
آيا كساني كه مرتكب سيئات شدند گمان كردند كه ما آنها را همچون كساني كه ايمان آورده‏ اند و عمل صالح انجام داده‏ اند قرار مي ‏دهيم كه حيات و مرگشان يكسان باشد؟ چه بد داوري مي‏ كنند.

زندگی و مرگ این دو گروه یکسان نیست؛ آیه سخن از تفاوت در کیفیت زندگی و مرگ افراد گنهکار و مومن می کند. تاکید آیه هم این است که کسانی که توقع دارند، زندگی و مرگ چنین افرادی یکسان باشد، چه بد داوری می کنند! مـؤمـنان در پرتو ايمان و عمل صالح از آرامش خاصى برخوردارند بطورى كه سخت ترين حوادث زندگى تاءثيرى در روح آنها نمى گذارد، در حالى كه افراد بى ايمان و آلوده دائمـا در اضـطـرابـنـد، اگر در نعمتند بيم زوال آن پيوسته آنها را رنج مى دهد، اگر در مصيبت و ناراحتيند قدرت مقابله با آن را ندارند. چرا که افـراد بـا ايمان بـه وعده هاى الهـى دلگرمند و مشمول عنايات خاص ‍ اويند. در هنگام مرگ هم از همان لحظه قبض روح برخورد فرشتگان الهی با مومن و فاسق بسیار متفاوت است تا سایر مراحل و در نهایت خود قیامت، که این تفاوت ها به اوج می رسد.