عید سعید قربان مبارک?

وَ جَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُواْ هَذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هَذَا لِشُرَكَآئِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمْ فَلاَ يَصِلُ إِلَى اللّهِ وَ مَا كَانَ لِلّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَآئِهِمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ (انعام / آیه 136)

? ترجمه :
آنها ( مشركان) سهمى از آنچه خداوند از زراعت و چهارپایان آفریده، براى او قرار دادند; (و سهمى براى بتها!) و بگمان خود گفتند: «این مال خداست! و این هم مال شركاى ما ( یعنى بتها) است!» آنچه مال شركاى آنها بود، به خدا نمى رسید; ولى آنچه مال خدا بود، به شركایشان مى رسید! (آرى، اگر سهم بتها با كمبودى مواجه مى شد، مال خدا را به بتها مى دادند; اما عكس آن را مجاز نمى دانستند!) چه بد حكم مى كنند (كه علاوه بر شرك، حتى خدا را كمتر از بتها مى دانن

? شرک در قربانی، حکمی زننده از سوی مشرکان؛ آنچه که در قرآن مشخص است، قربانی کردن برای خدا از زمان فرزندان حضرت آدم علیه السلام رواج داشته است و البته ممکن بود که خدا آن را بپذیرد یا نپذیرد. آنچه از مهمترین شروط پذیرش قربانی است، نیت خالص قربانی کردن برای خدا است. یعنی صرفا آن برای خداوند قربانی کند. اثرات مهمی هم برای قربانی کردن ذکر شده است که با علم تجربی قابل درک نیست و جزو مسائل ماوراء الطبیعه محسوب می شود. حال اگر کسی هنگام قربانی، خوشامد افراد را در نظر بگیرد یا به فکر سود اقتصادی حاصل از استفاده خود از عواید آن باشد، مصداق همین ناخالص بودن نیت است. مشرکان مکه هم در نوع خود شرک در قربانی داشتند. آن ها بخشی از قربانی را برای خدا در نظر می گرفتند و بخشی از آن را برای بت ها. جالب است اگر آن بخش که مربوط به بت ها از بین می رفت با این استلال که خدا به قربانی نیازی ندارد، سهم بت ها را از سهم خداوند جایگزین می کردند! خداوند در این آیه این نحوه قربانی کردن آن ها را زشت می شمرد.