لا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ (بقره / آیه 236)

? ترجمه:
اگر زنان را قبل از آميزش جنسي يا تعيين مهر، (به عللي) طلاق دهيد، گناهي بر شما نيست. (و در اين موقع،) آنها را (با هديه‏ اي مناسب،) بهرهمند سازيد! آن كس كه توانايي دارد، به اندازه توانايياش، و آن كس ‍ كه تنگدست است، به اندازه خودش، هديه‏ اي شايسته (كه مناسب حال دهنده و گيرنده باشد) بدهد! و اين بر نيكوكاران، الزامي است.

هدیه ای در هنگام طلاق؛ این آیه اختصاص به احکام طلاق ، پیش از اینکه آمیزش جنسی و تعیین مهر اتفاق بیفتد، دارد. اول اینکه چنین طلاقی جایز و صحیح است. چه بسا زن و شوهر در همان ابتدا ناسازگاری میان هم را تشخیص دهند و بخواهند جدا شوند. دوم اینکه خدا دستور می دهد که در این حالت حتما هدیه ای از سوی مرد به زن داده شود. هدیه ای که حتما باید باشد، حتی اگر مرد تنگدست باشد، در حد توانش هدیه بدهد. از آنجا كه اين هديه اثر قابل ملاحظه اى در جلوگيرى از حس انتقامجويى و رهايى زن از عقده هايى كه ممكن است ، بر اثر گسستن پيوند زناشويى حاصل شود، در آيه فوق آن را وابسته به روحيه نيكوكارى و احسان كرده و مى گويد: (اين عمل بر نيكوكاران لازم است ) يعنى بايد آميخته با روح نيكوكارى و مسالمت باشد. نکته جالب این است که احکام اجتماعی و به ویژه خانوادگی قرآن ریزه کاری هایی را می بیند که در عین جزئی بودن بسیار با اهمیت و در روابط افراد تعیین کننده است. مانند همین هدیه ای که اینجا مطرح می شود.