سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ (آل عمران / آیه 151)

? ترجمه:
به زودي در دلهاي كافران به خاطر اينكه بدون دليل چيزهائي را براي خدا شريك قرار دادند، رعب و ترس ميافكنيم و جايگاه آنها آتش است و چه بد جايگاهي است جايگاه ستمكاران.

کفر و ترس ؛ خداوند در این آیه وعده یاری کردن به وسیله رعب را در آینده می دهد. ضمن اینکه منشأ این ترس را شرک کافران معرفی می کند. در انتهای جنگ احد با اینکه مسلمانان شکست خورده بودند و انتظار می رفت که مشرکان بر باقیمانده لشکر آن ها بتازند و غنیمت جمع کنند و شهر را غارت نمایند، اما خداوند ترس و وحشت عجيبى در دلهاى آنها افكند، به طوری که مانند شکست خورده ها به مکه بازگشتند. این مسئله بسیار در طول تاریخ اتفاق افتاده است که خداوند مسلمانان را با ترس کافران از آن ها یاری کرده است. کوچکترین تحرکی در اردوگاه مسلمانان بیشتر از آنچه که فکرش را بکنیم آن ها را می ترساند. به طوری که قید رویارویی با مسلمانان را هم می زنند. هر چقدر هم که از شوکت و توان نظامی برخوردار باشند. شاید دلیل این ترس این است که آن ها بر خلاف مسلمانان که به خدا توکل می کنند، تکیه گاهی در زندگی برای این امور مهم ندارند. بنابراین در چنین رویارویی ها آن ها همیشه فرسنگها با موفقیت و پیروزی فاصله دارند. چون ترس برادر مرگ است!