بعضیها سعی میکنن گناه نکنن، کارای خوب میکنن، هر کاری خدا گفته بکن میکنن، هر کاری گفته نکن نمیکنن. خدا این آدمها رو کمکم آروم میکنه، بهشون آرامش میده. این آرامش کاملاً از صورتشون مشخصه. به اطمینان رسیدن که هیچ چیز آرامش اونارو به هم نمیزنه. قرآن به این آدمها میگه برگردید به طرف خدا، شما راضی، خدا راضی.
یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ. ارْجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّة
این نفس آرام یافته، در حالی که راضی هستی و خدا هم از تو راضی است پیش خداوندت برگرد
(آیات 27 و 28 فجر)
جواب_سلام و باطل شدن نماز
?? سوال: اگر در اثناء نماز در جواب کسی که سلام می دهد بگوییم: #سلام_علیک و رحمه الله و برکاته، در صورتی که (و رحمه الله و برکاته) عمدی باشد، مبطل نماز است؟
✅ پاسخ: ??
? امام خامنه ی: بنابر احتیاط واجب باطل است. [1]
? آیت الله مکارم: نمازگزار نبايد در حال نماز به ديگرى سلام كند، ولى اگر ديگرى به او سلام كند جواب او واجب است، امّا جواب بايد مانند سلام باشد، مثلًا اگر گفت: «السلام علیک» در جواب بگويد «السلام علیک» و اگر بگويد «سلام علیکم» در جواب بگويد «سلام علیکم»، حتّى اگر بگويد «سلام» در جواب بايد بگويد «سلام». بنابراین در فرض سوال احتیاط این است که نماز را اعاده کند. [3]
? آیت الله شبیری زنجانی: خلاف احتیاط استحبابی است البته اگر سلامکننده «علیکم» و مانند آن را بر سلام مقدّم داشت، باید با صیغههای سلامی که در قرآن وارد شده است مانند «سَلامٌ عَلَيْکَ» یا «سَلامٌ عَلَيْکُمْ» به قصد این که از قرآن است جواب بگوید و اگر به این قصد نگفته اید و مساله را نمی دانستید باید نماز را اعاده کنید.. البته در هر صورت اضافه رحمه الله و برکاته اگر به قصد دعا باشد مانعی ندارد. [4]
? آیت الله وحید: در حال نماز ، انسان نبايد به ديگرى سلام كند و اگر ديگرى به او سلام كند، بايد همان طور كه او سلام كرده جواب دهد، مثلا اگر گفته (سَلامٌ عَلَيْكُمْ) در جواب بگويد: (سَلامٌ عَلَيْكُمْ) ، مگر در جواب (عَلَيْكُمْ السَلامْ) كه بنابر احتياط واجب بايد بگويد (سَلامٌ عَلَيْكُمْ).و اگر عمداً غیر از آنچه گفته شد بگوید چنانچه مسأله را میدانسته یا در یادگیریِ آن کوتاهی کرده نمازش باطل است. [5]
? آیت الله فاضل: اگر کسی در حال نماز به انسان سلام کند بايد طورى جواب دهد كه سلام #مقدّم باشد مثلاً بگويد: «اَلسّلامُ عَلَيْكُم» يا «سَلام عَلَيْكم»و نبايد «عَلَيْكُمُ السَّلامُ» بگويد. و هم چنین به احتیاط واجب از گفتن و رحمه الله و برکاته خودداری شود و اگر کسی بداند که نباید ورحمه الله را بگوید و عمدا بگوید به احتیاط واجب نماز باطل می شود. [6]
وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ مَا يَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ (جاثیه / آیه 4)
? ترجمه:
و نیز در آفرینش شما و جنبندگانى كه (در سراسر زمین) پراكنده ساخته، نشانه هایى است براى جمعیتى كه اهل یقینند.
نشانه هایی در جنبندگان؛ آیه به نشانه های الهی در آفرینش انسان و سایر جنبندگان اشاره دارد. در عبارتی منسوب به امام علی علیه السلام آمده است که (اين انسان جرم صغيرى است كه عالم كبيرى در او خلاصه شده است ) . وجود هزاران كيلومتر رگهاى كوچك و بزرگ و مويرگهاى فوق العاده ظريف در بدن او، و هزار کیلومتر رشته هاى ارتباطی و سيمهاى مخابراتى سلسله اعصاب ، و چگونگى ارتباط آن ها با مرکز فرماندهی فوق العاده پیچیده و اسرارآمیز و در عین حال قوى و نيرومند در مغز، و طرز كار هر يك از دستگاههاى داخلى بدن ، و هماهنگى عجيب آنها به هنگام بروز حوادث ناگهانی ، و دفاع سرسختانه نيروهاى محافظ تن در برابر هجوم عوامل خارجى ، هر يك به تنهائى آيتى است . و از انسان گذشته صدها هزار نوع جنبنده از حيوانات ذره بينى گرفته تا حيوانات غول پیکر، با ویژگی ها و ساختمانهاى كاملا متنوع و رنگارنگ كه گاه براى مطالعه یک نوع از آنها بايد جمعى از دانشمندان تمام عمر خود را مصروف كنند، و با اينكه هزاران كتاب درباره اسرار آفرينش آنها نوشته شده هنوز آنچه درباره آنها مى دانيم در برابر آنچه نمى دانيم بسيار كم است ، آرى هر يك به نوبه خود آيتى و نشانه اى از علم و حكمت و قدرت بى پايان مبداء آفرينش است.
وَ وَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ و َمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا و َذِكْرَى لِأُولِي الْأَلْبَابِ (ص / آیه 43)
? ترجمه:
و خانواده اش را به او بخشيديم، و همانند آنها را با آنها قرار داديم، تا رحمتي از سوي ما باشد و تذكري براي صاحبان فکر
صبر ایوب؛ خداوند در این آیه می فرماید که خانواده ایوب را که در جریان امتحان دشوار صبر، از او گرفته شده بود به او برگرداند و علاوه بر آنان فرزندان بیشتری هم به او عطا نمود. اینکه چگونه خانواده او را برگرداند، نظرات مختلفی میان مفسران وجود دارد. اما به هر حال این آیه به نعمت بسیار بزرگ خانواده اشاره می کند و اینکه هر چقدر خانواده بزرگتر باشد، نعمت فزونتری است. اما نکته مهم تر این است که آيه هدف بازگشت مواهب الهى به ايوب را دو چيز مى شمرد: يكى رحمت الهى بر او كه جنبه فردى دارد، و در حقيقت پاداش و جائزه اى است كه از سوى خداوند به اين بنده صابر و شكيبا، و ديگر دادن درس عبرتی به همه صاحبان عـقل و هوش در تمام طول تاريخ تا در مشكلات و حوادث سخت، رشته صبر و شكيبائى را از دست ندهند، و همواره به رحمت الهى اميدوار باشند.
عید سعید قربان مبارک?
وَ جَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُواْ هَذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هَذَا لِشُرَكَآئِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمْ فَلاَ يَصِلُ إِلَى اللّهِ وَ مَا كَانَ لِلّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَآئِهِمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ (انعام / آیه 136)
? ترجمه :
آنها ( مشركان) سهمى از آنچه خداوند از زراعت و چهارپایان آفریده، براى او قرار دادند; (و سهمى براى بتها!) و بگمان خود گفتند: «این مال خداست! و این هم مال شركاى ما ( یعنى بتها) است!» آنچه مال شركاى آنها بود، به خدا نمى رسید; ولى آنچه مال خدا بود، به شركایشان مى رسید! (آرى، اگر سهم بتها با كمبودى مواجه مى شد، مال خدا را به بتها مى دادند; اما عكس آن را مجاز نمى دانستند!) چه بد حكم مى كنند (كه علاوه بر شرك، حتى خدا را كمتر از بتها مى دانن
? شرک در قربانی، حکمی زننده از سوی مشرکان؛ آنچه که در قرآن مشخص است، قربانی کردن برای خدا از زمان فرزندان حضرت آدم علیه السلام رواج داشته است و البته ممکن بود که خدا آن را بپذیرد یا نپذیرد. آنچه از مهمترین شروط پذیرش قربانی است، نیت خالص قربانی کردن برای خدا است. یعنی صرفا آن برای خداوند قربانی کند. اثرات مهمی هم برای قربانی کردن ذکر شده است که با علم تجربی قابل درک نیست و جزو مسائل ماوراء الطبیعه محسوب می شود. حال اگر کسی هنگام قربانی، خوشامد افراد را در نظر بگیرد یا به فکر سود اقتصادی حاصل از استفاده خود از عواید آن باشد، مصداق همین ناخالص بودن نیت است. مشرکان مکه هم در نوع خود شرک در قربانی داشتند. آن ها بخشی از قربانی را برای خدا در نظر می گرفتند و بخشی از آن را برای بت ها. جالب است اگر آن بخش که مربوط به بت ها از بین می رفت با این استلال که خدا به قربانی نیازی ندارد، سهم بت ها را از سهم خداوند جایگزین می کردند! خداوند در این آیه این نحوه قربانی کردن آن ها را زشت می شمرد.